Vanaf Damnoen Saduak nemen we snel de bus naar Nakhon Pathom, ten noorden van DS. Hier zullen we overstappen op een bus naar Kanchanaburi. Nakhon Pathom is vooral bekend om het grootste Buddha momument ter wereld: de Phra Pathom Chedi, een 127m hoge fel-oranje koepel met piek.
We komen binnen via de achteringang en zijn diep onder de indruk van het gebouw, de omringende gallerij, de serene rust, de vormgeving (alles is rond) en de kleuren. In de felle zon lopen we rondom de koepel.
Aan de voorkant van de Chedi is de serene rust over: hier stoppen de tourbussen, direct uit Bangkok. Voornamelijk Aziatische toeristen lopen hier rond, maar niemand gaat ver van de ingang (weinig tijd, op naar de volgende attractie?). Voorbij de vooringang is het weer rustig en zijn er prachtige tuinen.
Het is even zoeken, maar we hebben snel de juiste bushalte... denken we. Hier in Nakhon Pathom zijn de bushaltes niet herkenbaar en zelfs de Lonely Planet klaagt over het feit dat haltes in deze stad steeds mysteriues van plek veranderen, zonder dat duidelijk is waarheen. Maar... er zitten hier veel Thai te wachten, dus er zullen wel bussen langskomen. Het wachten is op bus 81.
Als we een tijd zitten en nog steeds geen 81 hebben gezien (ook niet in de tegenovergestelde richting) gaan we weer twijfelen. De jonge dame naast ons spreekt een beetje Engels en is (daardoor?) minder verlegen dan de rest van de wachtenden. Ze weet dat de bus naar Kanchanaburi hier komt, maar het nummer weet ze niet zeker. Ze zoekt het voor ons uit door vrienden en bekenden te bellen! Na 5 telefoontjes weet ze het zeker: bus 81!
Bus 81 zit propvol, echt propvol. Een rugzak gaat op het dashboard, Angelique wordt bij de deur gezet, half gebogen over een oud dametje. Jeroen wordt op het deel tussen chauffeur en deur gezet, met de andere rugzak en de beide day-packs. Alles onder de bezielende leiding van de chauffeur die luid en duidelijk zijn wensen communiceert... in luid en duidelijk Thai.
Jeroen deelt zijn plek met moeder en kind. Gelukkig duurt de rit maar anderhalf uur.
Na een uurtje rijden worden de rugzakken verhuist naar het vrachtgedeelte van de bus. Bij instappen vond de buschauffeur dit niet nodig, maar sindsdien heeft hij moeite met schakelen en spiegelen, aangezien de rugzak op het dashboard zijn zicht beperkt en de andere tegen de versnellingspook ligt.
In Kan-buri hebben we snel een hotel (VL guesthouse, erg goed) en kijken we 's avonds naar de WK finale in een Thaise BBQ tent.
Het volgende verhaal in deze reisreeks is...
Dit zijn slechts een paar van de landen op deze site. Kijk onderaan deze pagina↡ of in het menu↟ voor alle landen waarover we verhalen en foto's hebben.