Thailand … 2002

Het is kokend heet als we in Bangkok terugkomen vanuit Koh Chang.  De voornaamste opdracht wordt hier het regelen van de tickets naar New Zealand.  Na een paar telefoontjes weten we dat het Qantas office in Bangkok gesloten is en dat we naar een speciale travel agent moeten, ergens in het business disctrict.

Bangkok is echt enorm groot.  Het business disctrict is 'slechts' 9 kilometer rijden met de taxi, maar nog steeds onderdeel van het centrum.

Het is even zoeken naar het juiste kantoor, want ze hebben hier een apart systeem van huisnummering.  De gemeente nummert de panden en/of stukken grond o.b.v.  het moment van ontwikkeling, in plaats van o.b.v.  de plek in de straat.  Het eerste pand dat in de straat is gebouwd is nr1.  Het volgende gebouw wordt nr2, ook al is het 400 meter verderop.  Wordt er later nog een pand tussengezet, is dit pand 314.

Wij zoeken nummer "520/1-3 soi 39" in deze straat, waarbij "520" het pand of blok is, "1" het gebouw in het blok of het ingangnummer als het een groot gebouw is, "3" is nog iets en "Soi 39" is steeg nr39 van alle stegen die op de straat beginnen.  Succes!

Daarom krijgen grote kantoren een mooie gebouwnaam, die belangrijker is dan het huisnummer.  Maar...  dat wordt lastig als mensen gebouwnamen via de telefoon gaan doorgeven, terwijl ze en minder Engels spreken en de letter r niet kunnen zeggen.  Dat laatste maakt "Can you spell the name, please?" ook geen oplossing.

Het is wel lachen, hoor.  Dit is het land van spraakverwarringen, als de conversatie iets verder gaat dan 'twee bier, AUB', 'de rekening, AUB' en 'waar kan ik mijn vieze onderbroeken wassen?'.  Maar dat geldt natuurlijk voor de meeste landen.

Als we eindelijk het juiste gebouw hebben, waarin de speciale travel agent is gevestigd, die alle Qantas activiteiten in Bangkok overneemt, blijkt op dezelfde verdieping, in hetzelfde kantoor, een Qantas kantoor te zitten! Terwijl ze het duidelijk over de telefoon hadden gezegd (tenminste: dat hadden we begrepen).  Blijven lachen...

Ze helpen ons giga goed en anderhalf uur later hebben we een ticket Sydney-Christchurch, voor de lieve som van 36.000 baht (890 euro) voor 2 personen.

Op de terugweg willen we langs het beroemde Queen Saovabha Memorial Institute, bekend om zijn vele dodelijke slangen die worden gebruikt ("gemelkt" is in deze context de juiste term) om tegengif te maken tegen slangenbeten.

In Thailand zijn namelijk ruim 160 verschillende soorten slangen, waarvan 48 giftig.  De grootste is de King Cobra (3,5 tot 4,5 meter en soms groter), maar die is niet het meest giftig van het stel (afhankelijk van de plaats van de beet, duurt het 3 tot 30 minuten voordat je het loodje legt).  De Siamese Cobra is wat kleiner, maar veel gemener: een beet bevat genoeg gif om 50.000 muizen om te brengen.  Dus veel efficienter dan een huiskat, maar je moet met knuffelen en aanhalen iets meer oppassen voor 'mood-swings'.

King Cobra.
King Cobra.



Een Siamese Cobra wordt gemolken.
Een Siamese Cobra wordt gemolken.

De slangen worden hier elke dag gemolken (Bedankt, Trix! Voor de spellingscheck) om vergif te krijgen.  Ze hebben er maar een toeristen show van gemaakt en voor 70 baht zijn we erbij.  Erg leuk, maar we krijgen jammer genoeg geen antwoord op de prangende vraag: "Wat was de relatie tussen Queen Saovabha en slangen(gif)?".  Is de koningin op Romeinse wijze omgebracht, in de voetsporen van menig keizer?

Buiten krijgen we een praktijkles "oversteken in Bangkok".  Oversteken is namelijk een hele klus hier in het business dictrict, waar alleen hele brede straten zijn, met heel veel auto's, brommers, tuk-tuk's en bussen.  Er zijn wel vage zebrapaden, maar die hebben weinig nut.  Verkeer dat linksaf slaat, mag namelijk door rood rijden (in sommige steden in de VS mag het ook, maar dan bij rechtsaf slaan).  Dat betekent dat je nergens veilig op een zebrapad loopt.  Van alle kanten komt er namelijk verkeer, ook van de kant die rood licht heeft.

Het blijkt gewoon een kwestie van lef.  Een oud mannetje met een karretje vol eieren (dit verzinnen we niet...  echt niet!) steekt dwars door alles over en breekt niets: geen botten en geen eieren.  Gewoon een kwestie van lef...  en de belangrijke positie van eieren in dit land.

Phat Thai verkopers op Kao San Road.
Phat Thai verkopers op Kao San Road.

Verder lezen?

Het volgende verhaal in deze reisreeks is...

Kies een land voor alle reisverhalen…

Nieuw Zeeland Thailand Australië Slovenië Maleisië Spanje Indonesië Laos The Cook Islands IJsland Amerika Egypte India Noorwegen Oostenrijk Griekenland Singapore Zweden VAE Cuba Sri Lanka Italië Zwitserland Slowakije Tsjechië

Dit zijn slechts een paar van de landen op deze site. Kijk onderaan deze pagina↡ of in het menu↟ voor alle landen waarover we verhalen en foto's hebben.