Thailand … 2002

Vandaag vroeg op (dat is voor ons 8.30, het blijft wel vakantie, hoor!) om te gaan wandelen langs de grote tempels aan de rivier in de wijk Ko Rantanakosin.  Op de kaart van Bangkok is dit slechts een duimbreed verwijderd van het hotel, maar zoals eerder op deze site gezegd: Bangkok is groot.  We nemen dus de taxi.

De taxi's met meter zijn hier erg goed verzorgd: duidelijk herkenbaar, aircon en goedkoop.  De eerste is tik is 35 baht, hetgeen best veel is, maar daarna is het echt spotgoedkoop: minder dan 1 baht per kilometer (= 2,5 eurocent).  Gisteren reden we van het hotel naar het business district (9 km) voor 80 baht (2 euro).  Voor de mensen die nu gaan rekenen ("35 plus 9 * 1 is geen 80!"): stilstaan in de file kost ook geld, en ga a.u.b. verder met lezen!

We moeten wel veel vragen of de meter aan mag.  De taxichauffeurs rijden grote ritten (buiten het centrum) geheel zonder meter, want dan verdienen ze maximaal 50 baht per uur en spreken ze liever van tevoren een vaste, hogere prijs af.  Binnen het centrum proberen sommigen het ook een beetje: zonder meter rijden.  Maar ze doen er niet moeilijk over om 'met meter' te rijden.

Wat wel opvalt met elke taxichauffeur: het heeft werkelijk totaal geen zin om te zeggen waar je heen moet, als de bestemming geen grote of bekende plek is.  Nadat je je best doet om rustig en duidelijk een straatnaam over te brengen, kijken ze je een minuut onrustig knikkend aan.

Dat kan liggen aan 1) hun oren, 2) ons onduidelijke, westerse accent, 3) hun kennis van de Engelse taal en 4) onze kennis van Thaise klanken.  We gokken op 3) en 4).

Ik pak dus meestal de kaart van Bangkok erbij, waarop zowel de westere als Thaise tekens staan.  Ook dat helpt niet.  Dit ritueel eindigt meestal met de oplossing dat ik met handgebaren aangeef waar we heen moeten, hetgeen zeer geestig is.  Het zal ook zeker niet liggen aan de hun kennis van de eigen stad.  Echter, als je bestemming exotischer is dan de standaard toeristische plekken, wordt taxi rijden een stuk leuker in Bangkok.

De taxichauffeurs zijn wel erg vriendelijk en fantsoenlijk, en dus een verademing vergeleken met de tuk-tuk drivers, die soms te onbeschoft voor woorden zijn.

Natuurlijk, de meeste zijn waarschijnlijk zeer beleefd en attent, maar die hebben wij nog niet gezien! Elke keer dat we tegen elkaar zeggen "zullen we dan NU eindelijk eens een tuk-tuk nemen, want dat moeten we gedaan hebben", worden we weer zo onbeleefd te woord gestaan, dat we snel weer afscheid nemen en een taxi aanhouden.  Dan maar minder romantisch en minder uitlaatgassen.  Als we romantiek willen, gaan we wel naar Parijs.  Als we romantiek én uitlaatgassen willen, gaan we wel naar Parijs en gaan op onze hurken achter een startende Peugeot zitten.

Als we bij de tempels aankomen (voor het geval jullie het begin van dit verhaal zijn vergeten, na alle verhaal-kronkelingen), worden we overvallen door tuk-tuk mannen en andere personen.  Als we rustig een bepaalde kant oplopen, begint een heel setje mannen de juiste kant op te wijzen.  Onduidelijk blijft waarom.

Als we even later een kleine straat inlopen om een tempel te gaan bezoeken, worden we resoluut tegengehouden door een nette jongeman, die ons, zeer overtuigend in in goed Engels, vertelt dat we niet die kant opkunnen, vanwege en een feestdag en een overstroming van de rivier.  Militairen hebben de straat verderop afgesloten.  Als we over een paar uur terugkomen, zal alles voorbij zijn.

Ondertussen kunnen we beter de andere tempels bezoeken die wel beschikbaar zijn, zegt de nette jongeman.  Hij pakt vriendeijk de kaart uit mijn vingers en begint allerlei dingen aan te kruisen op de kaart...  Tempel hier, tempel daar, met de tuk-tuk maar 10 baht, heel goedkoop.  Er komt een heel gesmeerd verhaal uit deze nette, jonge, attente man, die ons helpt.

Zijn hele manier dat mij aan iets denken, alleen ik weet niet waaraan.  De jongeman vertelt verder: mooie tempel, waar je mooi over Bangkok kan kijken, met de tuk-tuk maar 10 baht.

Dan weet ik waar zijn vlotte aanpak mij aan doet denken.  Toen ik (Jeroen) in hartje Amsterdan jarenlang achter de receptie van een hotel stond, had ik een soortgelijke routine.  Bij elke check-in kreeg men een kaart en vertelde ik snel de belangrijkste dingen rond het hotel: musea, restaurants, monumenten, etc...  Tijdens het vertellen kruiste ik automatisch alles aan en zetten kleine aantekeningen erbij.  Dit gaat automatisch als je dit tientallen keren doet...  per dag.

Dan begint het lanzaam te dagen: deze nette, jonge, attente man vertelt dit verhaal ook tientallen keren per dag.  Niet alleen maar bij deze 'uitzonderlijke' overstroming / feestdaag combinatie.  We hebben met een goede commisiejager te maken.

Angelique ziet dat de nette, uiterst frisse jongeman achter mijn rug een tuk-tuk driver wenkt, die prompt "gereed staat" om voor 10 baht de stad te laten zien.

We zijn helemaal klaar met de heren.  De reisgidsen staan vol met waarschuwingen: "Geloof nooit zomaar als men zegt dat iets dicht is.  9 van de 10 keer wil men je zo snel mogelijk in een tuk-tuk krijgen om voor 10 baht de hele stad te laten zien, maar ook een forse hoeveelheid winkels waar ze commissie krijgen...  of erger".

Als ik probeer de kaart terug te pakken, houdt de vriendelijke, nette jongeman nog zeker een minuut de kaart stug vast, terwijl hij blijft verzekeren dat de tempel dicht is, de rivier overstroomt en de militairen de straat afgezet hebben.  En blijft op de kaart schrijven...  waarna Angelique met een zeer ge-ergerd "DO NOT WRITE ON THE MAP!" onze gevoelens duidelijk maakt.

Je raadt het al: 1 minuut later staan we bij de ingang van de tempel, lopen door een open deur, kopen voor 20 baht een kaartje en bekijken de 'gesloten' Wat Po.  Terwijl onze voeten niet nat worden van de overstroomde rivier (Goh, wat een verrassing!).  En militairen?

Over het doel van deze trip, de Wat Po, de grootste en oudste wat (wat = tempel) van Bangkok, vertellen we een andere keer.  Het is wel een echte aanrader, veel beter dan de bekendere tempels....

Over te domme, te blote toeristen die spugen in een tempel vertellen we ook nog wel eens een keertje...

Verder lezen?

Het volgende verhaal in deze reisreeks is...

Kies een land voor alle reisverhalen…

Nieuw Zeeland Thailand Australië Slovenië Maleisië Spanje Indonesië Laos The Cook Islands IJsland Amerika Egypte India Noorwegen Oostenrijk Griekenland Singapore Zweden VAE Cuba Sri Lanka Italië Zwitserland Slowakije Tsjechië

Dit zijn slechts een paar van de landen op deze site. Kijk onderaan deze pagina↡ of in het menu↟ voor alle landen waarover we verhalen en foto's hebben.