Het Alhambra in Granada (2003)

De Zuid-Spaanse stad Granada is vooral bekend vanwege het Alhambra, een paleizen-complex op een heuvel in het midden van de stad. Het complex is zo populair bij bezoekers dat kaartjes ver van te voren gekocht moeten worden. Wij willen graag vroeg in de ochtend en kunnen pas een week later terecht! Dat schept hoge verwachtingen.

Het Palacio Nazaries is het bekendste deel van Het Alhambra. Elk half uur mogen hier slechts 300 mensen naar binnen en ze zijn zeer strict. Wij hebben door het weekje wachten gelukkig het beste half uur gekregen: het eerste half uur van de dag! Toevallig staan we ook als eerste bij de ingang van dit paleis. Na controle van de kaartjes worden we als eerste binnengelaten in een totaal verlaten complex. Het is direct supermooi.

De islamitische bestuurders van Granada, de Nasrids, hebben in de 13e en 14e eeuw dit paleis gebouwd. Het is een waar kunstwerk geworden qua decoratie en bouwstijlen.

Subtiele afzettingen leiden ons langs een vaste route. De eerste patio is al prachtig: El Mexuar uit de 14e eeuw. Vooral de enorme deuren maken indruk.

Patio del Mexuar, Nasrid Palace, Alhambra.

Nog steeds compleet alleen ("waar zijn die andere 300 bezoekers?") lopen we richting de grote Patio de Los Arranyanes in het Comares-deel van het paleis. Het is prachtig en doodstil, tientallen vogels vliegen in het rond, net door ons opgeschrikt na een nacht stilte. In het midden van de patio ligt een grote vijver. Aan beide kanten zijn grote toegangspoorten. De vijver weerspiegelt alles perfect.

Patio de los Arrayanes, Nasrid Palace, Alhambra.

Via nog meer schitterende kamers bereiken we het beroemdste plekje van het Nazaries Palace: de Patio de los Leones. Deze is vernoemd naar 12 leeuwen die de fontein in het midden van de patio op hun rug dragen. De patio is omringd door 124 marmeren pilaren en weer een paar prachtig bewerkte kamers.

De route brengt ons nog langs een paar schitterende tuinen voor we bij de tuigang komen. Nog steeds zijn we helemaal alleen. In plaats van naar buiten te gaan, draaien we ons om en lopen de hele route terug naar het begin. Het paleis is nu volgelopen met die eerste 300 bezoekers van de dag, dus de sfeer is totaal anders dan 15 minuten geleden.

Daarnet voelden we nog in elke kamer en elke patio een heerlijke serene rust vanwege de indrukwekkende bouwstijlen. Nu lopen we nog eens rustig door alle zalen en genieten van de details, maar wel omringd door veel toeristen. We realiseren ons dat we vanochtend veel geluk hadden met de stille patio's en kamers.

Het oudste deel van het Alhambra, de Alcazaba, zijn ruines van wachttorens en barakken. Vanaf het hoogste punt (de Torre de la Vela) hebben we mooi uitzicht over Granada en het besneeuwde Sierra Nevada gebergte.

Het Alhambra met op de achtergrond de Sierra Nevada.

Naast het Palacio Nazaries ligt een christelijke bijdrage aan Het Alhambra: het Palacio de Carlos V, gebouwd door Carlos I in de vroege 16e eeuw. De beide Carlosjes in de vorige zin zijn één en dezelfde Carlos. Hij had waarschijnlijk meerdere titels (of meerdere persoonlijkheden).

Carlos I of V was dan misschien een beetje schizofreen, maar zijn paleis is mooi. Compleet anders dan de islamitische kunstige decoraties in het Palacio Nazaries, maar ook indrukwekkend. Het paleis is groot en vierkant als een enorme dobbelsteen. In het midden van het gebouw is een enorme ronde patio met pilaren. De plafonds boven op de rondgang zijn van donker hout en prachtig. Ook hier slenteren we weer lang rond.

We sluiten het Alhambra af met een lange wandeling in de tuinen van de Generalife, met mooie fonteinen en veel bloemen. Het Alhambra (maar vooral het Palacio Nazaries) was het weekje wachten helemaal waard!

Verder lezen?

Het volgende verhaal in deze reisreeks is...

• Barcelona - De Ruta Modernista (2003)