Maleisië … 2002

Vanaf de pier van Marang is het een half uurtje varen naar Pulau Kapas, een klein eiland aan de oostkust van Malaysia. Als we aankomen in de baai van Kapas, kijkt iedereen op de boot elkaar aan. De boodschap is universeel en alle nationaliteiten begrijpen het: "Dit is het paradijs!". Vanaf de pier struinen we richting het noordelijkste hotel: het Kapas Garden Resort (website).

We zijn in totaal drie dagen op Kapas. De eigenaren van het resort zijn Fred (NL) en Vinnie (Malay). De kok is een lieve Zuid Afrikaanse, Janet.

De kamers zijn erg basic met koud water dat soms afwezig is, alleen elektra 's avonds, geen enkele privacy door volstrekt transparante gordijnen, een superklein bed en een toiletpot die slechts 10cm boven de grond uitsteekt. Je zit dus te poepen met naast elk oor een hoog opgeheven knie.

En dat allemaal voor de topprijs van 75 RM (= 20 euro), hetgeen dit resort het duurste maakt tijdens onze trip. Zelfs de prachtige kamer in Bangkok met airco, ijskast, cable tv, warm water was goedkoper. Daarnaast is het eten ook topduur en niet inbegrepen (zie citaat uit Lonely Planet op Fred's eigen website!), maar wel erg lekker dankzij Janet.

Maar vanwege de sfeer blijven we en gaan we niet naar de buren, die ons een betere kamer voor RM 30 aanbieden. Het is namelijk erg gezellig bij het Kapas Garden Resort. Het is een grote familie: iedereen praat met elkaar, we eten samen, we sporten samen, etc... Erg gezellig, we ontmoeten erg leuke mensen. Dit is dus echt de enige reden dat we blijven.

Ten noorden van het resort (waarom noemt iedereen in Asia een verzameling hutjes een 'resort'?) liggen een paar prachtige stranden en snorkelspots. Het mooiste strand ligt echter nog verder en vereist een halsbrekende afdaling langs een slap koord en veel door zee geloop (met de rugzakken boven het hoofd).

Kapas Garden Resort.
Kapas Garden Resort.

Hier vind je nog onaangetast koraal en het is helemaal uitgestorven. Honderd meter verderop ligt nog een stel. Er loopt ook nog een aziatisch gezin en die zien we steeds op mijlenver afstand. Ze dragen namelijk allemaal (kinderen en ouders) fel-oranje reddingsvesten... op het strand... over hun kleren... de hele tijd.

We komen helaas niet aan duiken toe, vanwege een schouderblessure van Jeroen en heftige verbrandingen van Angelique.

We krijgen op een avond nog bezoek van een enorme duizendpoot in de hut, ruim 20cm lang en volgens Fred behoorlijk giftig. Niet dodelijk, maar je voet gaat qua groote wel lijken op een pompoen. Fred betreurt het, maar deze moet helaas wel dood. Fred duikt dus met een groot mes op het beest en probeert hem door te snijden. Even later lopen er dus drie stukken door onze kamer! Als de stukken uiteindelijk stilliggen, laat Fred ons de enorme kaken zien.

Na drie dagen hebben we het wel gezien. We zijn geen strandmensen, we kunnen niet duiken en de prijzen zijn echt te gek. De andere resorts zijn leeg en ongezellig, dus geen alternatief. Tijd om door te gaan.

Als we de rekening kijgen, zien we waarom Fred zich zo'n fantastische grote zeilboot kan veroorloven. Wat een mierenneukers, zeg!

Toen we flippers huurden zei de ene dat ze 5RM pp waren, Fred zei dat ze 7.50RM pp waren en op de rekening staat uiteindelijk 10RM pp! Daarnaast staat zelfs een telefoontje van 10 seconden op de rekening, dat ze zelf aanboden om de retourboot te regelen.

Als Angelique er wat van zegt, komen er kutsmoezen, maar er wordt helemaal niets veranderd.

Terwijl we, voor Aziatische begrippen, een godsvermogen moeten betalen, gaan ze een beetje oneerlijk lopen doen. En als ze een prijskaart hadden gehad om aan te geven dat elk Malay biertje bijna 3 euro kost, had Jeroen wel een colaatje genomen. Om de sfeer niet te verpesten, zeuren we niet door en nemen we vriendelijk afscheid.

We zouden hier dolgraag willen terugkomen, want Kapas is een paradijs, maar dan niet bij Fred en Vinnie.

NB. Later komen we in Cherating toevallig twee stellen tegen waarmee we op Pulau Kapas zijn geweest. Tijdens de (enorme) zuippartij komen nog een paar Fred en Vinnie verhalen bovendrijven. Ze rekenden Jani uit Slovenia 40RM als hij een uurtje meevaart op een duikboot naar 1 duikstek. Hij wil even snorkelen. Ze rekenen natuurlijk de prijs voor een volledige snorkeltrip, waarbij je normaal het hele eiland rondvaart, op vele verschillende plekken snorkelt en drankjes krijgt. "Je hebt toch gesnorkeld? Of niet soms?". Nou bedankt!

De Kapas Crew na wat drankjes en wat Fred en Vinnie verhalen.
De Kapas Crew na wat drankjes en wat Fred en Vinnie verhalen.

Verder lezen?

Het volgende verhaal in deze reisreeks is...

Kies een land voor alle reisverhalen…

Nieuw Zeeland Thailand Australië Slovenië Maleisië Spanje Indonesië Laos The Cook Islands IJsland Amerika Egypte India Noorwegen Oostenrijk Griekenland Singapore Zweden VAE Cuba Sri Lanka Italië Zwitserland Slowakije Tsjechië

Dit zijn slechts een paar van de landen op deze site. Kijk onderaan deze pagina↡ of in het menu↟ voor alle landen waarover we verhalen en foto's hebben.