Een paar uur bussen onder Marang ligt het plaatsje Cherating, één van de meest populaire toeristenplekken aan de oostkust van Malaysia, een waar backpackers paradijs. Volgens de Lonely Planet is dit dé plek om tot in de kleine uurtjes te feesten. Echter, het blijkt één lange stoffige straat, een zanderig strand (duh!) en geheel uitgestorven. We checken in bij Cherating Cottages en regelen direct bustickets naar Kuala Lumpur.
's Nachts is het noodweer en begint het dak van de cottage te lekken, recht op Jeroen's dronken hoofd. "Dronken? Ja, dronken." We hadden namelijk een erg gezellige avond met twee stellen die we ook op Pulau Kapas hadden ontmoet. Dus toch een feestje tot in de kleine uurtjes.
Affijn, we slapen in elk geval met het matras op de grond vanwege de lekkage. De volgende ochtend krijgen we de helft van het geld voor de kamer terug. We vroegen er niet om, maar het is natuurlijk altijd leuk.
We zijn in totaal 6,5 uur onderweg van Cherating, via Kuantan richting Kuala Lumpur.
In KL checken we in bij de Chinatown Inn (website), een aanrader. Een beetje prijzig met 79Ringgit (20Euro), maar met een topservice, aircon, HBO, warme douches, elke dag verse handdoeken, etc... Na een week slechte kamers is dit dus een verademing.
Chinatown Inn ligt in het midden van (3 keer raden): Chinatown, een wirwar van nauwe staten, volgepropt met stalletjes en outdoor restaurants. Een waar winkel paradijs, want de allernieuwste muziek CD's zijn hier 1,25Euro. Dezelfde prijs geldt voor DVD's, VCD's, Games, software, etc... Films die vorige week in premiere gingen, liggen hier al als DVD's. En dan niet als ranzig huis-tuin&keuken copietje... Nee, met mooi drukwerk, hoesjes, etc...
De muziekindustrie zeurt over het verspreiden van muziek via internet, maar ze lopen meer omzet mis door de illegale CD-verkoop in KL alleen, dan door alle MP3-internetdiensten samen. Er gaat hier namelijk zo véél over de toonbank (en eronder). Ook wij zorgen voor omzet: Angelique 11 muziek-CD's voor 12Euro en Jeroen 18 software-CD's voor 22Euro.
Naast Chinatown is KL natuurlijk ook bekend om haar hoge torens. We gaan eerst naar één van de hoogste communicatietorens ter wereld: de Menara KL Tower (website). Best aardig met een mooi uitzicht over de stad en die andere torens in KL. Want de Petronas Torens (451m), twee van de hoogste torens te wereld, staan ook hier. Je mag deze niet bezoeken, behalve een platform halverwege de torens, waarvoor je 's ochtends om 7.30 in de rij moet liggen. Niet interessant dus.
We vieren Angelique's verjaardag in de gigantische Suria KLCC Mall, een prachtig winkelcentrum onder de Petronas Towers met restaurants en een enorme bioscoop. We zien About A Boy, erg leuk.
De ticketprijzen voor Medan (Sumatra) zijn het afgelopen jaar ruim verdubbeld, hetgeen ons rauw op het dak valt. De prijs is nu 110Euro p.p. voor een enkeltje. Best prijzig.
Het enorme Kuala Lumpur International Airport (KLIA - website) ligt ruim een uur buiten de stad. President Mahathir van Malaysia heeft namelijk grote plannen voor het land. Zijn plan 2020 is voor een deel al uitgevoerd en dat is goed zichtbaar. Malaysia heeft een prachtig wegennet, veel nieuwe industrie, etc... Mr Mahathir bouwt ook een nieuwe hoofdstad, 75 km van KL. Hier vlakbij ligt dus het nieuwe vliegveld, hypermodern met monorail treinen tussen de terminals en aanverwante excessen. Best mooi, eigenlijk.
Maar of dit soort enorme projecten (de Petronas Torens, een compleet nieuwe hoofdstad bouwen, een hypermodern vliegveld) goed is voor zo'n fragiele economie als die van Malaysia? De Ringgit is recentelijk gekoppeld aan de US$, omdat het anders mis zou gaan. Dat zegt waarschijnlijk genoeg.
Als we weken later weer terug zijn in KL, lezen we in de kranten dat Malaysia eindelijk heeft beloofd iets te gaan doen aan de illegale verkoop van CD's en software. Dezelfde dag zien we paniek in Chinatown als er vier agenten aan het begin van de straat uit een truck springen. Overal in de straat sprinten verkopers met hun kraampjes weg (daarom staan ze op wieltjes!), ze duiken zijstraten in, bevriende winkeliers bieden onderdak, etc... Alles gaat snel, maar wel met de grootste lol. Alsof het een spel met de politie is.
's Avonds is het echter grimmiger. Midden op 1 van de drukste straten van KL staan een politie-truck en een handvol 'undercover' agenten die net een heleboel CD's in beslag hebben genomen en alles in de truck inladen. Gedupeerde verkopers staan er omheen en soms slaat de vlam in de pan. Opeens valt een stalletje om en omstanders springen bovenop de CD's. Overal in de menigte worden stapels CD's stiekem naar achteren doorgegeven, buiten bereik van de agenten. Het is een aparte sfeer. De dag erna zien we opvallend weinig CD's stalletjes.
Het volgende verhaal in deze reisreeks is...
Dit zijn slechts een paar van de landen op deze site. Kijk onderaan deze pagina↡ of in het menu↟ voor alle landen waarover we verhalen en foto's hebben.